روز سخت و پر امتحان!

با درود فراوان، امروز از موقعی که بیدار شدم و تا این لحظه که ساعت 10 و ربع شب است، حس جالبی نداشتم. نه اینکه ناراحت و دلگیر باشم، اضطراب داشتم، آن هم بدلیل بی معرفتی بعضی از معلمان بود، زیرا بدون اطلاع امتحان گرفتند و من از این بابت حس جالبی نداشتم. خب بگذریم، امروز حدود ربع ساعت خواب ماندم اما با سرعت بیشتری به سمت مدرسه رفتم و به موقع رسیدم...! خب من چهار شنبه ها معمولا به کتابخانه نمی روم و از بابت درس استراحتی به خودم میدم چون پنجشنبه و جمعه وقت به اندازه کافی وجود دارد! امروز اتفاق خاصی نیوفتاد تا بنویسم اما امیدوارم فردا روز خوبی باشد و لذت ببرم، برنامه ام این است که فردا ظهر بروم کتابخانه و تمام درس هایی که در طول هفته داشتم را دوره کنم تا اگر در هفته بعدی، حتی اگر معلمی نگفت که امتحان داریم نمره بالا بگیرم! امیدوارم اینطور شود. بعد از آن هم احتمالا با خانواده میرویم گردش. خب امیدوارم سرتان را درد نیاورده باشم...! در پناه عشق.

نوشتن،آرامش

با درود بیکران، اگر نظر من را درباره مشکلات امروزه جهان بخواهید به شما میگویم درد جهان امروزی نداشتن آرامش است. هر چقدر هم که تکنولوژی پیشرفت کند، روابط گسترده تر شوند و... باز هم وقتی آرامش نباشد تمام معادلات به هم میریزد و اوضاع نابسامان میشود. اگر تا اینجا با من موافق هستید پس بگذارید ادامه دهم، شما به ارامش نیاز دارید، من به آرامش نیاز دارم، همسایه روبروی کریستیانو رونالدو هم به ارامش نیاز دارد! اما چگونه میتوان ارامش داشت؟! چگونه میتوان راحت زندگی کرد؟! هر شخصی بسته به نوع تفکراتش، نوع زندگی کردنش، نوع سخن گفتنش، نوع غذا خوردنش، نوع راه رفتنش و تمام عوامل تشکیل دهنده زندگی اش به آرامش میرسد. تمام عوامل تشکیل دهنده زندگی من، به مغز من میگویند که ما با نوشتن آرام میشویم! پس بنویس... من هم مینویسم! سعی میکنم از هر چیزی به ذهنم رسید مطلبی آماده کنم و بنویسم! هیچ مشکلی هم با ین ندارم که امروز کسی مطلب من را بخواند یا نه! خواندن یا  نخواندن شما چه تاثیری بر زندگی من میگذارد؟! (لطفا سوء تفاهم نشود!) پس من قدمم را برای رسیدن به روحی آرام در زندگی ام بر میدارم! از امروز خواهم نوشت! از اینکه سخنان دل من را گوش کردید از شما سپاسگزارم، موفق باشید.